Erwaartige

Mänggisch stuunt me scho gewaltig,
und zwar über d Erwaartigshaltig:
Überall und ohni Ändi
bruuchen alli ständig s Händy.

Die Händy chönnen immer meh,
s muess drum no meh Antenne gee.
Aber: «Sicher nid so hööchi!»
Zwöitens: «Nid in öiser Nööchi!»

Und mi dunkt, au gastronomisch
isch d Erwaartig mänggisch komisch:

E Salat, es guets Stück Fläisch –
«Ich ha am liebschte Bio, wäisch!» –
derzue es Gleesli guete Wyy –
«S darf gärn au e Riserva syy!»

Und denn wird gstuunt, ass daas bigoscht
halt meh as füfzäh Franke choscht …
Es git en Uusdruck für dä Fruscht,
är häisst: Realitätsverluscht.

Äigebröödler