Muetusbruch

D Yvonne isch mit Abstand die Schönscht gsii in euser Klass, aber nid grad e Lüüchte. Der Theo isch so in se verknallt gsii, dass er se glyyych us vollschter Überzüügig ghürote het, wo si nonig emol zwänzgi gsii isch. Es isch faadegraad obsi gange mit dene zwee. Der Theo het s Moolergschäft vom Vatter übernoh und isch mit dryssgi Gmäinroot woorde. Und d Yvonne het sich däm chönne widme, wo ire gröscht Schatz gsii isch: irer Schöönhäit. Wo der Theo sy erscht 1.-Augschte-Reed ghalte het, het d Yvonne vorhär sicher drei Stund an sich ummebinslet und -büüderlet und het wie jedi Wuche bim Coiffeur in der Stadt iri lange, schwarze Locke uf Hoochglanz lo trimme. Dä Glanz het der ganz Feschtblatz überstrahlt. D Yvonne het zwar im letschte Züügnis in Dütsch, Franz, Mathe und Bio je e Dreiehalber ghaa, aber im Fach Uusebutzen-und-Repräsentieren isch si äinsami Spitze gsii, umhüllt vo Duftschwaade vom Chopf bis zu de Waade.

Logisch häi d Hushaltsfächer Choche, Wösch mache, Garte bsorgen undsowyter wäge däm e chly glitte. Me cha nid überall Spitze syy. Der Theo het Johr für Johr Tuusigi vo Franken in d Schönhäit vo der Yvonne butteret. Greut hets en nid, aber i ha nie uusegfunde, öb er sich au würklig gfreut het, wenn d Yvonne under irem santimeterdicke Make-up chuum meh getrout het mit de künschtlige Wimpere z klimpere, wil das jo wunzigi Rissli ins ganzen Arrangement hätt chönne gee. Mit jedem Lääbesjohr sy die Schichten e chly dicker woorde, isch d Yvonne no chly lenger vor em Spiegel gstande, jo, me het gmunklet, si miech äigetlig nüt anders. Wo si füfzgi worden isch, häi iri Hoor no glyych choolraabeschwarz glänzt wie mit zwänzgi.

E Johr spööter isch der Theo uszoogen in e beschäideni Zwäizimmerwohnig. Alli häi der Chiifer ufgspeert. S Huus het er der Yvonne überloo, und s Arsenal vo Binseli, Döösli, Spray, Lagg und Sälbeli isch wyter gwaggse. Numme Ferie het d Yvonne jetz eläi müese mache. Äinisch isch si mit irem randvolle Necessaire in d Türkei. Dört het si e neui Enthoorigssalbi uf Hoonigbasis kennegleert – und der Koni, e Walliser, e Bäärgstyyger. Und denn isch öppis ganz Komischs passiert. D Yvonne het iri Hoor fascht ratzebutz lo abschnyyde. Richtig sportlig het si usgseh. Nur dur s Schwaarz vo dere Chuurzfryyse het vo Wuche zu Wuche meh Grau und Wyss duuregschimmeret. Und dur s Gsicht häi sich langsam, aber sicher Rünzeli und Fuurchen afo winde.

Nach e baar Wuchen isch d Yvonne ganz grau und runzlig gsii und alli Sälbeli samt türkischi Enthoorigssalbi entsorgt. Jedes Wuchenänd isch si mit em Koni uf ere Bäärghütte go übernachte, am Säil über Gletscher ghanglet und het am Oobe heerlig gschwäisselet – und lut gsunge, wenn si am andere Moorgen im Gaarte gjättet het. D Yvonne isch syt irem Muetusbruch so schöön wie no nie, dunkts mi, und i stuun, was für e Wunder der Koni vollbrocht het. Und wenn i an Theo dänk, froog i mi, öbs uf der Wält jee äinisch Grächtigkäit git.

Markus Ramseier ist Leiter der Stiftung für Ortsund Flurnamenforschung Baselland und Schriftsteller. Er wohnt mit seiner Familie in Pratteln.