S alte Waldeburgerbähnli
isch ewägg – es fliesse Tränli.
Wo d aaneluegsch – s git Augeweh –
hesch überall e Boustell gseh.

Und scho glyy ghört me bald jeede
vo «Boustelle-Slalom» reede.
Am Moorge früeh und zooben au
stönde gääli Büss im Stau.

Daas het mit der Zyt fruschtriert
und me het prompt reagiert:
E Huffe Fahrgescht styyge drum
ufs privaten Auti um.

Glyy drufaabe häi sii gseh:
«Ou, jetz staut sich’s jo no meh …»
Doch äntlig, äntlig hesch vernoh,
die erschte «Tramlinks» syge choo

und me syg esoo am Plane,
ass uf e Fahrplanwächsel aane
die tolli «Linie 19» jetze
d Ersatzbüss äntlig wärd ersetze.

Grossspuurig kündet men au aa,
was das Tram vill besser chaa:
S isch bräiter, lyysliger, bequem,
s schüttlet nümme so extrem …

Das mag alles zäme syy.
Nur: Wenn’s nid fahrt, blybt’s Theoryy!
Daas merksch nach em Eröffnigsfescht,
wo me vor e Huffe Gescht

das Trämli rüehmt – vo allem s Bescht!
Am Meentig denn der Heertetescht:
Die «Tramlinks» us Valencia,
träffe doo es Klima aa,

wo sii nid kennt häi bis do aane.
Was denn passiert, hesch chönnen ahne:
D Technik het der Gäischt ufgee
wäg der Chelty und em Schnee.

Me wartet und me friert und wet
in d Wartehüsli, wo’s nit het.
Und schlussemänd bisch halt esoo
um d Ersatzbüss wider froh …

Es muess no äiniges passiere,
zum dä Fehlstart z’kompensiere.
S aagschlagen Imitsch muess me pflääge,
nit, as d Lüt denn schliesslig sääge:

«Wäisch, für waas ‹blt› stoht?
Y glaub, es häisst
bi
läider
tschpoot …»

Äigebröödler