Daas isch d Froog

Was me tag-täglig cha erlääbe:
Die Impferey schafft tiefi Grääbe.
Quer dur d Gsellschaft isch’s esoo:
Veräin, Familie – egal, woo.

Daas häi miir erscht grad chönne gseh.
Es het es Feschtli z fyyre gee.
Es Päärli laadet derzue yy,
will sii syt zwänzg Johr zäme syy.

Me trifft sich uf die Sib’ni zoobe.
Der Maa säit: «Rächt e gueten Oobe.
Schön, häit Dir alli chönne choo.
Das isch es härzigs Bäizli doo.»

Und fahrt denn wyter, ohni z gspasse:
«Miir fyyre duss, uf der Terrasse.
Miir bäidi sy halt geege s Impfe!»
My Frau säit: «Fang jetz nit aa schimpfe!

Daas isch schliesslig ihres Fescht.
Miir sy doo jo nume Gescht.»
Also han y dänkt, y schwyyg,
will daas für d Stimmig besser syyg.

Nume merksch bim Ässe halt,
d Suppe wird verdammt schnäll chalt ...
Und soo friere denn e ganze
Huffe – wäge zwöi – an Ranze.

Was miir am Schluss au nit ganz klar isch:
Wär isch doo jetz solidarisch?

Äigebröödler