Hinter jeeder groosse Frau stoht eini, wo nüd gseht! Das säg ich amme so. Aber letschti hanis wiider emol richtig gspüürt. Ich bi ame Patent Ochsner Konzärt gsi und bi äxtra für die Band, woni scho sit myner Jugend lieb, die 400 Kilometer uf Basel gfahre. Ich stand so in deere groosse Hallen ummen und wart, bis der Büne uf d Bühni chunnt. Denn isch es passiert: Es Getuschel und Gereede, und es unzfriides Schnuufe von e paar Fraue. Vo Fraue, wo diräkt hinter mir stönde. Ich ha also scho vor em erschte Lied in gnärvti Gsichter hinter mir gluegt.

Wenn ich jetz e chlyyni Frau weer, wo bi so Veraastaltigen immer die doofe, groosse Mensche vor sich het, würd die Kolumnen in e ganz anderi Richtig go. Aber ich bi halt ein vo deene groosse Mensche, wo ab und zue an es Kozärt goht – aso genau die, wo die Chlyynere hindedra denn närvt.

Derby bin ich nie die Gröschti, es het immer Chöpf, wo no hööcher us de Menschen use luegen as ich, mit mynen 1 Meeter 83. Und dorum wett is jetz eifach mol gsäit ha: Dermit muess me rächne, wenn men an es Konzärt goht, wo gstande wird! Wie men au dermit muess rächne, ass en Ikea ame Samschtig voll isch. Me meuss dermit rächne, ass vor em Valentinstag d Blueme plötzig düürer, vor der Oschtere d Kasseschlange länger und nach der Wienecht d Hoosen änger sy.

Me muess dermit rächne, ass ganz vill anderi Tourischten ummetramplen und au genau denn der Eiffelturm wäi fötele, wenn me mol z Paris isch. Z Venedig isch me nie elläi und muess dört dermit rächne, ass der Kaffi uf em Markusplatz vill düürer isch. Me muess Ändi Merz dermit rächne, ass es nomol schneit, au wenn me d Summerpneu scho druf do het. Ass e dütsche Zug gärn mol e Stund Verspöötig het und en öffentligi Toillette nid ganz suuber isch. Me muess mit so villem rächnen im Lääbe, au mit chaltem Räägen an ere monatelang plaante Hochzyyt. En annullierte Flug, e müesame Muskelkater nach em Sport, Schimmel uf der Gumfi oder ass es eim schlächt wird nach zue vill Fast Food – das alles cha passieren im Lääbe.

Me sett au dermit rächne, ass es genau denn näblig wird, wenn men uf Rigi Kulm oben aacho isch. Und wenn men ame Konzärt isch, stoht halt amme sone lange Lulatsch genau vor äim. Wenn das stört, macht men am beschte käi gnärvti Grüsch und me motzt au nid hinder däm groosse Ruggen über die furchbaari Yyschränkig. Groossi Mensche häi ganz wyt obe nämmlig au zwee Ohren und rächne dermit, ass scho vor em Konzärt gmotzt wird. Me cha ganz eifach frooge, öb dä gröösser Mensch eim fründligerwyys füüre loot. Das mach ich nämmlig immer wiider. Sogar ohni frooge, wenn i gseh, ass en armi Frau hinder mir nur myni Hoor gseht. S Konzärt isch denn übrigens guet gsi – mit däm cha me zum Glück au rächne bi dere tolle Band.

Marianne Lindner-Köhler, 1981 im Baselbiet geboren und aufgewachsen, lebt mit ihrer Familie in München. Als Mary Long tritt sie auf bayerischen und Schweizer Poetry-Slam- und Kleinkunstbühnen auf.